Başkan Durbay'a veda... Lal Denizli: Asla unutulmayacaksın

Manisa'da kolon kanseri nedeniyle 14 gün yoğun bakımda kalan ve yaşamını yitiren Şehzadeler Belediye Başkanı Gülşah Durbay için belediye önünde tören düzenlendi. Durbay'ın en yakın çalışma arkadaşı Çeşme Belediye Başkanı Lal Denizli'nin, törende yaptığı konuşmada duygu dolu anlar yaşandı. Denizli konuşmasında şunları kaydetti:

“Ben size Gülşah başkanımızın değil, benim Gülüm'ü anlatacağım. Gençlik kollarında kesişen ortak umudumuzun yolu önce dostluğa, ardından mükemel bir kardeşliğe dönüştü. O Manisa'nın parlayan yıldızı oldu. Yıllar geçtikçe hem mücadelemizde yükseldi, hem de birçok alanda eğitimini tamamladı. 'Kaç kişiliğin olabilir' diye dalga geçtiğim Gülşah, hastalığından kaynaklanan halsizliğine inat hukuk fakültesini bile tamalladı. Birçok diplomasına bir yenisini daha etkiledi. Hayallerini kurduğumuzdan çok daha öte günleri birlikte yaşadık. Manisamızın ilk kadın belediye başkanı olma macerası ve bunun adaylık sürecinde bile yol arkadaşlarını düşünürdü. Lalito 'Genel başkanımız Şehzadeler'den aday olmamı arzu ediyor' diye heyecanla beni aradığında kendi meselesini kenara koyup seni nasıl adaylaştırabiliriz diye düşünüyordu. Kardeşliğimizi en iyi tarif edebilecek şey de buydu.

31 Mart'ta partimizin Türkiye genelindeki zaferinde telefonum susmuyordu. Tebrik telefonlarına cevap vermek yerine henüz sonuçlar kesinleşmemiş olmasına rağmen Gülüm'ü arayıp önce onu tebrik etmiştim. O günlerde Gülşah hasta değildi ve vedaya değil de hayallerine yakındı. Sen benim bu hayatta tanıdığım en güçlü kadınlardan birisin Gülüm. Hastane yatağında yanına uzanıp kollarımda ağladığın kaç kemoterapi geçirdik bilmiyorum. Büyük bir aşk ve tutkuyla bağlı olduğun memleketinin sokaklarına koştuğunu, belediyenin programlarına gittiğini, sonsuz bağlılık duyduğun Manisa halkının arasına karıştığını ben bilirim. Parmağını kaldıracak halin olmadığı zamanlarda bile müthiş bir sorumluluk duygusuyla işinin başında olduğunu da bilirim. Kemoterapinin yan etkileriyle sahneye çıkmadan hemen önce kusup sahnede devleşen kadın lider olduğunu da ben bilirim. Senin kardeşin olmak benim için bir ayrıcalıktı. İçimde fırtınalar koparken sessiz kalmayı, canım yanarken mücadele etmeyi sen öğrettin Gülüm.

Bir an olsun bükülmeden dimdik aramızdan ayrıldın. 3 hafta önce Çeşme'de bana son kez kalmaya geldiğini sen de biliyordun. Ben de biliyordum. Uzun bir veda konuşması yaptık. O gün konuştuklarımız daima emanetim olacak. Ailen ailemiz oldu. Gerçek dostların bir an olsun yanından ayrılmadı. Hepimiz, bütün kırmızı yelekliler buradayız. Sen yoğun bakım yatağından bize hakkını helal ettin. Bizim de tüm haklarımız sana helal olsun. Gülüm'ü en mutlu eden şey de şu oldu. Milyonlarca insanın hakkını savunan mücadelemizin öncüsü sayın genel başkanımızın onun sağlık durumunu takip etmeyi bir an olsun bırakmamasıydı. Her şeyi bir yana Gülşah'ın sağlığını bir yana koydu. Onu bir an olsun yalnız bırakmadı. Gülşah hep dualarla andı adınızı. Bunca sıkıntı arasında onu düşürüyor olmanızdan da mahcubiyet duydu. O hicabı gözlerindeki bir parlaklık kapattı. O da sizin yol arkadaşınız olmak sayın genel başkanım.

Gülşah'ın kız kardeşi olarak size teşekkür ediyorum. Gülüm'ün güzel ailesi. O sizin evladınız olmayı çok sevdi. En çok onunla aynı gün doğan Ilgaz'ın teyzesi olmayı sevdi. O annesinin nazlı güzeli, babasının canı, kardeşinin en değerlisi tüm ailesinin gururu oldu. 'Çok acıklı bir hikaye yazdık değil mi? dedi. Bu Gülüm'ün yoğun bakımda söylediği son sözlerden biriydi. Hayır Gülüm sen kısacık ömrüne unutulmayacak kadar güzel bir hikaye sığdırdın. Asla unutulmayacaksın. Yüreğimdeki acıyı tarif edemem. Eksiğim, boşluğa bırakılmış gibiyim. Rabbim seni cennetinin en güzel köşesine alsın. Huzurla uyu.”